لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ
നിശ്ചയം, നാം മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളത് ക്ലേശത്തിലാകുന്നു.
മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളത് ക്ലേശത്തിലും ബലഹീനതയിലും എപ്പോഴും ഒരു താങ്ങ് ആവശ്യമായ നിലയിലുമാണ്. പ്രസ്തുത താങ്ങായിക്കൊണ്ടാണ് അദ്ദിക്ര് കാലാകാലങ്ങളില് സ്രഷ്ടാവില് നിന്ന് അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. എല്ലാ ആയിരത്തിലും സ്വര് ഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള ഒന്നായ ജീവിതലക്ഷ്യം മനസ്സിലാക്കിയ വിശ്വാസികള് ആത്മാവിന്റെ ഭക്ഷണവും വസ്ത്രവും ദൃഷ്ടിയും തെളിവും പ്രമാണവും പൊട്ടിപ്പോകാത്ത പാശവുമായ അദ്ദിക്ര് മുറുകെപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഇവിടെ ചരിക്കുന്നതാണ്. മനുഷ്യര്ക്ക് ഭൗതികജീവിതം മോടിപിടിപ്പിച്ച് കാണിച്ചുകൊടുക്കുമെന്ന് അല്ലാഹുവിനോട് ആണയിട്ട് പറഞ്ഞ പിശാചിനെ ആശ്രയിച്ചും സേവിച്ചുമാണ് ബാക്കി തൊള്ളായിരത്തി തൊണ്ണൂറ്റി ഒമ്പത് ഫുജ്ജാറുകളും നിലകൊള്ളുക. അവന് നേരെചൊവ്വെയുള്ള പാതയായ അദ്ദിക്റില് നിന്ന് തട ഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് മനുഷ്യരെ അവന്റെ താവളത്തിലേക്ക് പിടിച്ച് വലിച്ച് കൊണ്ടുപോവുക. 14: 22 ല് പറഞ്ഞ പ്രകാരം ജിന്നില് പെട്ട പിശാച് വിചാരണക്ക് ശേഷമാണ് നരകത്തില് പോകുന്നതെങ്കില് മനുഷ്യപ്പിശാചുക്കളായ കപടവിശ്വാസകള് മനഃപൂര്വ്വം അദ്ദിക്റിന്റെ 40 പേരുകളും മൂടിവെക്കുന്നവരായതിനാല് 4: 145 ല് പറഞ്ഞ പ്രകാരം വിചാരണയില്ലാതെ നരകത്തില് പോകുന്നവരാണ്. 3: 101-103; 30: 30, 54; 70: 19-21 വിശദീകരണം നോക്കുക.