( അന്നൂര്‍ ) 24 : 40

أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌ ۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا ۗ وَمَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ

അല്ലെങ്കില്‍ ആഴക്കടലിലെ ഇരുട്ടുകള്‍ പോലെയാകുന്നു, ഒന്നിനുമീതെ മറ്റൊ ന്നായി തിരമാലകള്‍ അതിനെ പൊതിയുന്നു, അതിനുമീതെ കാര്‍മേഘം, അങ്ങനെ ഒന്നിനുമീതെ മറ്റൊന്നായി അനേകം ഇരുട്ടുകള്‍, അവന്‍ തന്‍റെ കൈ നീട്ടിയാല്‍ അതുപോലും അവന്‍ കാണുകയില്ല; ആര്‍ക്കാണോ അല്ലാഹു പ്രകാശം നല്‍കാതിരിക്കുന്നത്, അപ്പോള്‍ അവന് പ്രകാശത്തില്‍ നിന്ന് ഒന്നും തന്നെയില്ല.

പ്രകാശം അദ്ദിക്റിന്‍റെ 40 പേരുകളില്‍ ഒന്നാണ്. 14: 1 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം പ്ര കാശമായ അദ്ദിക്ര്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് മനുഷ്യരെ അന്ധകാരങ്ങളില്‍ നിന്നും പ്രകാശ ത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നതിന് വേണ്ടിയാണ്.

9: 32-33 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം അറബി ഖുര്‍ആന്‍ വായിക്കുന്ന ഫുജ്ജാറുകള്‍ അ വരുടെ വായകൊണ്ട് പ്രകാശമായ അദ്ദിക്റിനെ ഊതിക്കെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവരാണെ ങ്കിലും നാഥന്‍ അവന്‍റെ പ്രകാശം പൂര്‍ത്തിയാക്കുകതന്നെ ചെയ്യും. 6: 25-26 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം ഫുജ്ജാറുകള്‍ പ്രകാശമായ അദ്ദിക്ര്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുകയോ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ഉപയോഗപ്പെടുത്താന്‍ നല്‍കുകയോ ഇല്ല. അദ്ദിക്റിനെത്തൊട്ട് ബധിരരും ഊമരും അന്ധ രുമായ അവരെ ആയിരം സമുദായങ്ങളില്‍ പെട്ട ജീവികളില്‍ വെച്ച് ഏറ്റവും ദുഷിച്ചവര്‍ എന്നാണ് 8: 22 ല്‍ വിശേഷിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. 4: 174-175; 24: 35; 42: 52 വിശദീകരണം നോക്കുക.