അദ്ദിക്ർ

7: 150 ല്‍, ഇസ്റാഈല്‍ സന്തതികള്‍ പശുക്കുട്ടിയെ ഉണ്ടാക്കി ഇലാഹായി തെരഞ്ഞെടുത്തതില്‍ കോപിഷ്ഠനും ദുഃഖിതനുമായി വന്ന മൂസാനബി തന്‍റെ കയ്യിലുള്ള ഫലക ങ്ങള്‍ (തൗറാത്ത്) വലിച്ചെറിയുകയും തന്‍റെ സഹോദരന്‍ ഹാറൂനിന്‍റെ മുടി പിടിച്ചുവലി ക്കുകയും ചെയ്തു, അപ്പോള്‍ ഹാറൂന്‍ പറഞ്ഞു: ഓ എന്‍റെ മാതാവൊത്ത സഹോദരാ, ഞാന്‍ അതിനെ എതിര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഈ ജനത എന്നെ ബലഹീനനാക്കി, അവര്‍ എന്നെ കൊന്നുകളയുമെന്നായി, അതുകൊണ്ട് ശത്രുക്കള്‍ക്ക് ചിരിക്കാന്‍ അവസരം നല്‍കരുത്, അക്രമികളായ ജനതയുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്നെ ഉള്‍പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യരുത്. അങ്ങനെ സത്യം മനസ്സിലാക്കിയ മൂസാ നബി 7: 151 ല്‍ പറഞ്ഞ പ്രകാരം പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു: എന്‍റെ നാ ഥാ! എനിക്കും എന്‍റെ സഹോദരനും പൊറുത്തുതരേണമേ, ഞങ്ങളെ നീ നിന്‍റെ കാരു ണ്യത്തില്‍ പ്രവേശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണമേ, നീ കരുണ ചെയ്യുന്നവരില്‍ ഏറ്റവും ന ന്നായി കരുണ ചെയ്യുന്നവനുമാകുന്നു. 

തെമ്മാടികളായ പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും അദ്ദിക്റിനെ മൂടിവെച്ചും തള്ളിപ്പറ ഞ്ഞും കൊണ്ട് തിന്മ കല്‍പിക്കുന്നവരും നന്മ വിരോധിക്കുന്നവരും നാഥനാല്‍ വിസ്മരിക്കപ്പെട്ടവരും കൈകള്‍ ചുരുട്ടുന്നവരുമാണെന്നും അവരോടും കുഫ്ഫാറുകളോടും നാഥന്‍ വാഗ്ദത്തം ചെയ്തിട്ടുള്ളത് നരകക്കുണ്ഠാഗ്നിയാണെന്നും 9: 67-68 ല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അ പ്പോള്‍ അദ്ദിക്റിനെ സത്യപ്പെടുത്തി ജീവിക്കുന്ന വിശ്വാസി ഇത്തരം ദുഷ്ടജീവികളോട് അധികരിച്ച ജിഹാദ് നടത്തണമെന്നാണ് 9: 73 ല്‍ കല്‍പിച്ചിട്ടുള്ളത്. 2: 99; 5: 47-49 വിശദീകരണം നോക്കുക.