അദ്ദിക്ർ

ഇല്ലായ്മയില്‍ നിന്ന് സൃഷ്ടിപ്പിന് ആരംഭം കുറിച്ച നാഥന്‍ മനുഷ്യനെ അവന്‍റെ പൂര്‍വിക അവസ്ഥയിലേക്കുതന്നെ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരാന്‍ സാധിക്കുന്ന സര്‍വ്വശക്തനാണ് എന്നാണ് സൂക്തം പഠിപ്പിക്കുന്നത്. രോഗശമനമായ അദ്ദിക്ര്‍ കൊണ്ട് ജിന്നുകൂട്ടുകാര നെ വിശ്വാസിയാക്കി നാഥനെ ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്ന വിശ്വാസിക്ക് 7: 201-202 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം പിശാചില്‍ നിന്നുള്ള ബാധയൊന്നും തന്നെ ഏല്‍ക്കുകയില്ല. നാഥ നെ അദ്ദിക്റില്‍ നിന്ന് കണ്ടുകൊണ്ട് ചരിക്കുന്ന വിശ്വാസി ഏത് രോഗാവസ്ഥയിലും 'നി ശ്ചയം! നീ അതിനെ പൂര്‍വികാവസ്ഥയിലേക്ക്-രോഗമില്ലാത്ത അവസ്ഥയിലേക്ക്-മാറ്റാ ന്‍ കഴിവുള്ളവന്‍ തന്നെയാണ്; ഓ ഞങ്ങളെ ഒറ്റ ആത്മാവില്‍ നിന്ന് പുരുഷന്‍റെയും സ് ത്രീയുടെയും മിശ്രിതമായ ബീജത്തില്‍ നിന്ന് സൃഷ്ടിച്ച ഒരുവനേ' എന്ന് ആത്മാവുകൊ ണ്ട് സ്മരിക്കുന്നതാണ്. നാഥന്‍റെ സ്മരണയോടുകൂടി ആകാശങ്ങളിലോ ഭൂമിയിലോ വെ ച്ച് തിന്മകളൊന്നും തന്നെ സംഭവിക്കുകയില്ല; അവനാവട്ടെ, എല്ലാം കേള്‍ക്കുന്ന സര്‍വ ജ്ഞാനി തന്നെയാകുന്നു. 

മുഹൈമിനായ അദ്ദിക്റിനെ മുറുകെപ്പിടിക്കുകവഴി നാഥനെ മുറുകെപ്പിടിച്ച് ജീവിക്കുന്ന വിശ്വാസി 5: 48 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം അദ്ദിക്റിനെ എല്ലാവിധ ആപത്തുവിപത്തുകളെത്തൊട്ടും രോഗങ്ങളെത്തൊട്ടും നരകക്കുണ്ഠത്തെത്തൊട്ടും കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന പരിചയും മുഹൈമിനുമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ ഫുജ്ജാറുകളായ ഭ്രാന്തന്മാര്‍ 56: 82 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം അദ്ദിക്റിനെ തള്ളിപ്പറയുക എന്നത് ഭക്ഷണമാക്കിയിട്ടുള്ളവരായതിനാല്‍ അവരുടെ ജിന്നുകൂട്ടുകാരന്‍ അവരെ അദ്ദിക്റില്‍ നിന്ന് തടയുകവഴി അവര്‍ക്ക് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ബുദ്ധിമുട്ടാക്കുന്നതാണ്. 8: 2-4; 9: 28, 71-72, 95 വി ശദീകരണം നോക്കുക.