يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا ۖ وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَأْسِهِ ۚ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ
ഓ, ജയിലില്‍ എന്‍റെ കൂട്ടുകാരായിട്ടുള്ളവരേ, അപ്പോള്‍ നിങ്ങളില്‍ ഒരാള്‍ ത ന്‍റെ യജമാനന് മദ്യം കുടിപ്പിക്കുന്നതാണ്; എന്നാല്‍ മറ്റവനോ, അവന്‍ ക്രൂശി ക്കപ്പെടുന്നതും അവന്‍റെ തലയില്‍ നിന്ന് പക്ഷികള്‍ കൊത്തിത്തിന്നുന്നതുമാ കുന്നു, നിങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും വിശദീകരണം തേടിയകാര്യം വിധിക്കപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
യൂസുഫ് നബിയുടെ 'ജയിലില്‍ എന്‍റെകൂട്ടുകാരേ' എന്ന അഭിസംബോധനം പ്ര ത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്. അഥവാ നിര്‍ബന്ധിതാവസ്ഥയില്‍ ജയിലില്‍ മാത്രമാണ് നാം കൂട്ടുകാരായിട്ടുള്ളത് എന്ന് വിവക്ഷ. വിശ്വാസികള്‍ക്ക് വിശ്വാസികളല്ലാത്തവരു മായിട്ടുള്ള സഹവാസം നിര്‍ബന്ധിതാവസ്ഥയിലല്ലാതെ ഇഹലോകത്തോ പരലോക ത്തോ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതല്ല. അവരുടെ റബ്ബ്-യജമാനന്-ഈജിപ്തിലെ രാജാവും യൂസു ഫ് നബിയുടെയും പ്രവാചകന്മാരുടെയും വിശ്വാസികളുടെയും നാഥന്‍ മനുഷ്യരുടെ ഉടമയും ഇലാഹും രാജാവുമായ അല്ലാഹു മാത്രമാണ്. 4: 144; 7: 54-55, 180; 9: 51 വിശദീകരണം നോക്കുക.